24 februari 2014

To little, to late


Een tijdje geleden ontdekte ik het Louisajurkje.
Zou ik ook eens maken.
Tijd of geen tijd, geduld of geen geduld!

Net toen ik aan de knip ging, bleek dat er een wedstrijdje was op de site van Compagnie M.
Zou ik er voor gaan? Zou ik meedoen?
Ja, zei de zoon, want je moet die medaille winnen, mama!!!
Ja, zei de man, en hij mompelde iets over een uitstekende stofkeuze...

Nu, wij wonnen niet. Want wij waren verre van klaar.
Maar de medaille voor moed en doorzettingsvermogen, die mogen we toch hebben hoor.

Een week na de deadline hadden we eindelijk een jurkje,
een week nadien ook een foto.
Allé toch van de voorkant, want de achterkant - met inzetstukken!!! - vergaten we.
Die volgt later wel.
Wij haspelden ook twee keer de voorkant in elkaar,
en knipten ook twee maal de voering verkeerd, ja twee maal.

Maar verder opperste concentratie, slechts enkele défauts en verder veel getaratataaaaaa....






1 opmerking:

  1. Een leuke Louisa! Ik maakte er net weer twee voor de herfst! Ook met dat inzetstukje op de rug, dat vind ik het tofste aan heel het patroon.

    BeantwoordenVerwijderen