09 maart 2014

Working at the carwash



Natuurlijk gingen wij dit weekend ook naar de retrobeurs van de kringwinkel.

Nu, het woord kringwinkel moet hier nog maar vallen
of de zoon haast zich als eerste naar de deur.
Zo ging het ook dit weekend. Moeder en zoon, stonden in volle paraatheid,
klaar voor de aanval.
Hoewel, dit jaar toch iets minder enthousiast.
Eerdere prospectie leerde ons dat het aanbod wat tegenviel.
Dit jaar zouden wij dus niet te vroeg naar de kringwinkel trekken.
Te vroeg bleek een rekkelijk begrip...
Want of je nu thuis of voor de kringwinkel wacht, een groot verschil is dat toch niet...

De vader probeerde er nog onder uit te komen als babysit van dienst.
Maar zo werkt dat niet. Want er moet toch iemand mee om alle spullen vast te houden!
Dus werd opa ingeschakeld. En oma ook. Maar oma wilde ook mee.
Prima, maar dan wordt er wel geluisterd naar de instructies.
Dat bleek al snel verloren moeite.
Na een kwartiertje zat oma al in een retrofauteuil met de benen in de lucht.

Zoals verwacht deden weinig spullen ons hart sneller kloppen.
Hier en daar vond ik wat koffertjes en opbergdozen en wat spullen voor het poppenhuis.
Het enige mooie lampje, was voor een meneer vooraan in de rij.
Nu ja, vorig jaar had ik er zelf vijf mee naar huis.
Dus zijn glunderende ogen waren het waard.

En wie had er het meeste spul mee naar huis... Inderdaad de zoon.
Door alle drukte en opwinding hadden we niet gezien wat hij allemaal in de zakken had gestopt.
Ja, auto's, een oplegger en nog eens auto's.

Dat vroeg om een carwash in het voorjaarszonnetje.
Want dat is nog zoiets dat hij van zijn moeder geleerd heeft.
Eerst alle spullen wassen en dan pas genieten...