30 oktober 2013

De Klaartjetas


Tja, ik zou ook eens een Vinktas maken. Zo even tussendoor ja. En dat is waar het dan ook onmiddellijk fout liep. Ik knipte ijverig het stof (nam zelfs een meter om alles uit te meten), ging op zoek naar gepaste voering, zocht een mooi lintje... allemaal zo even tussendoor. En dan op een avond was er tijd om alles in elkaar te steken. En zo kwam ik er achter dat ik de breedte voor de hoogte nam en omgekeerd. Als er geen print had opgestaan, had ik gewoon wel verder gedaan (want van stofrichtingen wil ik me ook niet altijd te veel aantrekken...) maar dat ging dus niet. En dus werd het geen Vinktas maar een Klaartjetas. Ooit maakte ik een eigen versie van de Menina en met dit model  in gedachte ging ik verder aan de slag. Het resultaat is een tas die toch wel bij Klaartje past. Het stofje kreeg ik ooit van haar en de fietsjes zijn helemaal mijn bromtommende Brusselse vriendin. De linten maakte ik extra lang zodat ze de tas gezwind over haar schouders kan slaan. Want als ik me haar met een tas visualiseer is het altijd eentje die over de schouders gaat, vaak goed volgestouwd met van alles en nog wat. Daarom is de tas ook goed groot. Binnenin maakte ik een groot vak met rits en een klein vakje voor een gsm en een agenda. En het haakje zorgt ervoor dat sleutels onmiddellijk gevonden worden.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten