21 juni 2015

Feest: 1


Klaas deed dit jaar zijn eerste communie. Op 12 april. Ja, al zo vroeg op het jaar. Dat zorgde voor een paar kopzorgen. Mimi zou dan pas zes weken zijn en dan al meteen gedoopt worden. Aanvankelijk wilde ik me er niet druk over maken, maar stiekem dook het spook dan toch op: 'Wat moet ik dan aandoen?'. Op voorhand shoppen had weinig zin met die dikke buik. En nadien eigenlijk ook niet. Met een post-zwangerschapslijf kleren passen, daar wordt dat spook alleen maar groter van. Maar manlief stuurde toch aan op een nieuwe outfit. En ook Mimi zag een paar dagen shoppen wel zitten. Na de draagzak bleek ook de buggy een succes met een zalig slapend kindje. Het werd een nachtblauw hemdskleed ideaal voor alle lijven... En omdat het op 12 april nog niet echt wilde zomeren, kocht ik er ook een leuke beige 'trenchcoat' bij, zo eentje die bij alles past en je altijd aan kunt (maar sindsdien nog niet uit de kast kwam). Ik voelde me er wel meteen volwassen mee, om niet te zeggen tien jaar ouder...

Na de communie van Klaas in de grote basiliek,
werd Mimi gedoopt in een kapelletje achteraan in de kerk...

De outfit van Klaas was het resultaat van een namiddagje mama-zoon schoppen. Omdat het in de weken voor de geboorte van Mimi hier zo druk was, schoot er enkel nog een woensdagmiddag over. Maar dat bleek ideaal qua tijdsspanning en qua drukte. We combineerden het met een leuk treinuitstapje (in eerste klas met mama's dikke buik) en een lekkere ijsje. In de tweede winkel hadden we prijs. Klaas was meteen weg van die jas, want ja het was een jas met vier zakken (drie buiten en één binnen!!!). De winkeljuffrouw zocht er een mooie outfit bij en Klaar was Klaas. Van efficiënt schoppen gesproken. De schoenen werden net zo snel gevonden en bij toeval stootte mama achteraf nog op een charmant strikje in de uitverkoop. Het resultaat was een schattig ventje, niet te chique maar toch charmant!











Ada bleek het poseren wel leuk te vinden, alleen niet op het moment zelf natuurlijk... 

Tijd om op voorhand foto's te maken vonden we niet meer. Maar wie zegt dat je dat nadien niet meer kunt doen... Het is alleen jammer dat we niet zo veel foto's tijdens het feest hebben kunnen maken. Omdat ik dat op voorhand al vermoedde, kocht ik via de Hema een instax cameraatje voor Klaas. Zo kon hij tijdens het feest zelf foto's maken die de gasten nadien dan ook meteen als aandenken konden meenemen. Dat scheelde ook in het gedoe rond bedankkaartjes en zo hadden de kindjes meteen ook een leuke activiteit tijdens het feest.




Ondertussen maken we ons klaar voor Feest 2 en 3, de verjaardagen van Klaas en Ada. Het kinderfeestje is gelukkig al achter de rug. Dat was binnenspeeltuinpret voor de kinderen en een serieuze hoofdpijnnamiddag voor de ouders. Blij dat we daar van af zijn. Maar wat wil je als je tijdelijk op een appartement woont en geen tuin ter beschikking hebt. Volgend jaar probeer ik toch weer werk te maken van alternatieven...